Rozdział 45

Perspektywa Seleny

Nie pamiętam, jak wróciłam do domu. Wszystko po tym, jak wyrzucono mnie z posiadłości, to zamazany obraz błyskających aparatów, pośpiesznych negocjacji o coś, czym mogłabym się przykryć, i jazdy taksówką, podczas której nie mogłam spojrzeć kierowcy w oczy w lusterku wstecznym.

K...