Rozdział 155

Dwa lata później

James

„Hej, wujku James?” Nagły głos Reece’a sprawia, że podskakuję. Powoli obracam się na stołku barowym, kończąc drinka, zanim spotykam wzrok ośmiolatka. Jedno spojrzenie i dreszcze przebiegają mi po kręgosłupie, a mój wilk natychmiast staje na baczność. Muszę wewnętrznie p...