Rozdział 206

LUXURIA.

Wbiegłam bez tchu do naszej komnaty i nie mogłam powstrzymać potoku emocji, które groziły, że mnie pochłoną.

On wciąż był tym samolubnym człowiekiem, którego znałam. Tym bezwzględnym stworzeniem, które postrzegało życie innych jako narzędzie do własnego przetrwania.

Dlaczego miałabym ufa...