Rozdział 191

Damon:

Delikatne ciepło porannego słońca przenikało miękko przez zasłony, kąpiąc pokój w złocistym blasku. Moje oczy otworzyły się powoli, resztki snu wciąż mnie trzymały, choć tym razem czułem się spokojny. Ukojony.

Mój wilk czuł się bardziej zadowolony niż cokolwiek innego na świecie. Czuł, że w...