Rozdział 39 Amalie

Mrugam jak sowa, gdy wychodzę na słońce. Uśmiecham się, chłonąc świat na zewnątrz. Biorę głęboki oddech przez usta i nos. Czuję, jak Beren mruczy w głębi naszego wspólnego umysłu. Chcę usiąść na trawie i mruczeć razem z nią. Chcę zanurzyć twarz w kwiatach, które kwitną w ogrodzie.

Chcę rzucić kule ...