⋆ Rozdział 92

Usiadłam na krawędzi łóżka, wpatrując się tępo przed siebie, z kończynami sztywnymi od resztek gniewu. Moje ręce wciąż drżały.

Nienawidziłam Rafaela za to, że odszedł w ten sposób. Nienawidziłam go za to, że się powstrzymywał. Ale najbardziej nienawidziłam go za to, że sprawił, iż czułam się taka ma...