⋆ Rozdział 78

Przejazd limuzyną był cichy.

Siedziałam z plecami praktycznie przyklejonymi do drzwi, trzymając się najdalszego kawałka przestrzeni, jaki mogłam znaleźć między mną a Cillianem. Nie płakałam—Boże, odmawiałam płakać—ale łzy wciąż spływały, powoli i nieprzerwanie, nieważne ile razy je wycierałam, niewa...