⋆ Rozdział 47

Niebo już przybierało odcień zmierzchowych fioletów, gdy dotarliśmy na dach. Wietrzyk był przyjemny, a miasto poniżej wyglądało trochę łagodniej z tej perspektywy, jakby może nie było najgorszym miejscem na świecie. Ralph przyniósł sześciopak piwa w puszkach i podawaliśmy je sobie jakby to było jaki...