⋆ Rozdział 156

Krzyczałem imię Ralpha, aż moje gardło zapłonęło, ale on się nie ruszał.

Stał tam tylko, drżąc, gdy wilkołak zaczął go okrążać, powoli, niemal leniwie, jak kot bawiący się z zapędzoną w kąt myszą. Jego świecące czerwone oczy były w niego wpatrzone, każdy mięsień w masywnej sylwetce napięty z zamiare...