⋆ Rozdział 143

Tilly —

Zeszłam po schodach, spodziewając się ciszy... Zatrzymałam się nagle.

Ona tam była.

Stara kobieta. Ta sama, z srebrnymi włosami splecionymi w te niemożliwie eleganckie warkocze. Ostre, ciemne oczy, które wyglądały, jakby widziały mnie na wylot, jakby już wiedziały, co powiem, zanim otworzę...