⋆ Rozdział 139

Tilly —

Nie pamiętałam, jak zasnęłam, ale musiałam paść jak kłoda, bo kiedy zaczęłam się budzić, nie byłam już całkiem w rzeczywistości.

We śnie biegłam boso przez gęstą, bezbarwną mgłę. Wszystko było zimne i wilgotne, a bez względu na to, jak szybko biegłam, nie widziałam więcej niż kilka kroków ...