น้ำที่ยังไม่รู้จักกัน

ในที่สุดแม่ก็ผละออกมา ใช้สองมือประคองใบหน้าของเซจราวกับว่าเด็กคนนี้เป็นของเธอมาตลอด แม่พินิจมองเธออยู่ครู่หนึ่ง ดวงตาคมกริบอ่อนแสงลงเพียงนิด ก่อนจะแย้มยิ้ม

“ยินดีต้อนรับกลับบ้านนะ” แม่พูดเรียบๆ

ผมสาบานได้เลยว่าสัมผัสได้ถึงลมหายใจของเซจที่สะดุดไปท่ามกลางอากาศยามเช้า อกผมบีบรัดแน่นขึ้นมาอีกครั้ง เพราะ...