เป็นเจ้าของ

เขาไม่ยอมให้ฉันขยับก่อน วินาทีหนึ่งฉันรู้สึกเหมือนร่างกายไร้เรี่ยวแรงและซาบซ่านไปทั้งตัว อีกวินาทีต่อมาฉันก็นอนหงายแผ่หลาอีกครั้ง คอนเนอร์ค้ำร่างอยู่เหนือฉันเหมือนกำแพง ดวงตาสำรวจฉันอย่างที่เขาใช้สำรวจสมรภูมิ อ่อนโยน แต่ก็จริงจังถึงชีวิต

“อย่าไปไหนนะ” เขากระซิบ จุมพิตที่ขมับฉันก่อนจะหายเข้าไปในห้องน...