เราคือคนของคุณ

ดิเอโกนั่งขัดสมาธิอยู่บนที่นอนซึ่งเป็นเพียงแผ่นฟองน้ำบางๆ กับผ้าห่มที่ดูเก่ากว่าอายุเขาเสียอีก เขากำลังแทะเปลือกขนมปังแห้งๆ มีเศษขนมปังติดอยู่เต็มคาง พอได้ยินเสียงข้อนิ้วของฉันเคาะกระจกเบาๆ เขาก็หันขวับ ดวงตาสีน้ำตาลโตเบิกกว้างด้วยความหวาดกลัว ชั่วขณะหนึ่ง เขาเอาแต่จ้องมอง อกกระเพื่อมขึ้นลงถี่ๆ ฉันไ...