บทที่ 163

วันเสาร์ย่างเข้ามาโดยไม่มีข่าวคราวอะไร สามวันบ้าๆ แล้วที่ไม่มีอะไรเลย

เขากำลังเล่นเกมอะไรของเขาอยู่กันแน่

ผมแทบไม่ได้นอน ทุกเสียงที่ดังขึ้นนอกหน้าต่างทำให้ผมสะดุ้งนึกว่าจะได้เห็นเงาของพ่อรออยู่ แต่ก็ไม่มีใครโผล่มา และความเงียบก็เริ่มให้ความรู้สึกเลวร้ายยิ่งกว่าความกลัวเสียอีก บางทีเขาอาจจะมาไม่ถึง ...