Rozdział 222

KESTER.

"Ty pieprzony dupku!" Odwróciłem się tak szybko, że moja rana prawie znowu się otworzyła, ale nie obchodziło mnie to. Rzuciłem się na Sainta, mój głos był na tyle głośny, żeby przyciągnąć uwagę w tym cholernym korytarzu. Stał tam jak posąg, z rękami w kieszeniach, z twarzą jak z kamienia, j...