Rozdział czterdziesty siódmy

Sephie

Po wyczerpującym dniu, w końcu padliśmy na łóżko, zaplątani w siebie, i zasnęliśmy. Wiedziałam, że nigdzie się nie wybiera. Wiedziałam, że ja też nigdzie nie pójdę. Ale była we mnie większa część, niż się spodziewałam, która czuła się znacznie bardziej bezpieczna, odkąd to stało się oficja...