Rozdział 393

Poczucie winy kłuło mnie w kark.

Wymknięcie się gdzieś tak pięknego bez nich wydawało się niemal przestępstwem. Szukałem wymówki. „Po prostu... wędrowaliśmy.”

Ashton milczał. Rozsądny człowiek.

Zjedliśmy kolację w hotelu, a potem wyszliśmy na spacer.

Niedaleko głośniki ryczały ostrą rockową muzyką, ...