Rozdział 43

Nie spuszczałem Layli z oczu od chwili, gdy opuściliśmy jej pokój tego ranka, a już teraz tego żałuję. Jej matka mówi, ale moja uwaga skupiona jest na Layli—bo nie patrzy na mnie. Ani razu.

Ciekawe. Nie kłamałem wczoraj wieczorem, naprawdę nie obchodzi mnie, kto dowie się o nas, ale wyraźnie jej to ...