Rozdział 210: Penny

U Boomer'a jest tak cicho, że aż mnie swędzi skóra.

Nie słychać niczego poza delikatnym brzęczeniem lodówki i tykaniem zegara. Nawet mój własny oddech wydaje się za głośny.

Zamyka za nami drzwi cichym kliknięciem, a ja stoję tam, jakbym zapomniała, jak istnieć we własnym ciele.

Obejmuję się ramio...