บทที่ 50

อีธาน

ผมลากสังขารตัวเองเข้ามาในห้องทำงาน รู้สึกถึงความหนักอึ้งของค่ำคืนที่ผ่านมากับเอมิเลียซึ่งยังคงตกค้างอยู่ในร่างกาย ผมหลับไม่ลงเลย ในหัวเอาแต่ฉายภาพซ้ำๆ ถึงทุกสัมผัส ทุกเสียงที่เธอเปล่งออกมาตอนที่ผมกอดเธอ ภาพร่างกายของเธอที่แนบชิดกับผมสร้างความรู้สึกซับซ้อนที่พันกันยุ่งเหยิงจนผมยังไม่พร้อมจะคลี...