บทที่ 28

อมีเลีย

ฉันไม่ได้เจอเอมิลี่เลยตั้งแต่งานศพของคุณปู่ ที่ซึ่งเธอยืนอยู่ด้านหลังพ่อของเราประหนึ่งเงา ไม่แม้แต่จะคิดเสแสร้งแสดงความเห็นใจ

จอร์จลุกขึ้นจากที่นั่งตรงหัวโต๊ะ เส้นผมสีเงินของเขาสะท้อนแสงจากโคมระย้าคริสตัลเหนือศีรษะ แม้จะอายุมากแล้ว แต่ท่วงท่าของเขายังคงเปี่ยมด้วยความมั่นใจของชายผู้พิชิตวอล...