บทที่ 107

พอเห็นบรรยากาศเริ่มน่าอึดอัด ฉันก็รีบเปลี่ยนเรื่องคุย

“แผลนี่ต้องล้างให้สะอาดนะ” ฉันพูดพลางเอื้อมมือไปหยิบกล่องปฐมพยาบาลที่เก็บไว้ในโต๊ะข้างเตียง “แผลไม่ได้ลึกจนต้องเย็บ แต่ก็อาจจะติดเชื้อได้”

อีธานนั่งเงียบๆ อยู่บนขอบเตียงของฉัน ยังคงอยู่ในชุดเดรสสุดพิลึกกับวิกที่เอียงกะเท่เร่ เขามองฉันอย่างตั้งใ...