บทที่ 74

มุมมองของโดมินิก

กลิ่นเบคอนทอดหอมฉุยดึงผมให้ตื่นจากนิทราอันล้ำลึก มันหอมกรุ่นยั่วยวนจนอบอวลไปทั่วห้องนอน ผมยังคงนอนนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง หลับตาพริ้ม ซึมซับทั้งกลิ่นหอมและภาพความทรงจำเมื่อคืนกับรีเบคก้า ความเปราะบางและความหึงหวงของเธอทำให้ผมประหลาดใจ และมันก็ทำให้หมาป่าในตัวผมพึงพอใจในแบบที่ผมไม่คาดคิดม...