บทที่ 28

มุมมองของโดมินิก

รถเมย์บัคคำรามอยู่ใต้ร่างขณะที่ฉันเหยียบคันเร่งจนความเร็วเกินพิกัด ข้อนิ้วของฉันขาวซีดขณะกำพวงมาลัยแน่น ผิวหนังของฉันรู้สึกตึงไปหมด ร่างกายก็ร้อนรุ่ม

เธอคือเมทของฉัน เป็นความรับผิดชอบของฉัน เป็นของฉันที่ต้องปกป้อง เป็นของฉันที่ต้องทำให้พึงพอใจ เป็นของฉันที่จะต้องประทับตราให้สิ้นเช...