บทที่ 338

อาเรียนน่ากุมแขนชายคนนั้นไว้แน่น หัวใจเต้นรัวอย่างบ้าคลั่ง อะดรีนาลีนจากเหตุการณ์เฉียดตายเมื่อครู่ยังคงพลุ่งพล่านอยู่ในกาย ทำให้เธอตัวสั่นและหอบหายใจขณะพยายามทรงตัวให้มั่นคง

น้ำเสียงทุ้มนุ่มที่ช่วยให้สงบลงของเขาแทรกผ่านความสับสนวุ่นวายในใจเธอ

“เธอเป็นอะไรรึเปล่า”

การได้ยินน้ำเสียงคุ้นเคยนั้นราวกั...