บทที่ 326

อาเรียนน่ารู้สึกท่วมท้นไปด้วยความหงุดหงิดและสิ้นหวังขณะกดเรียกรถซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่กลับพบเพียงความเงียบ การรอนานเกินกว่าที่เธอคาดไว้มาก ทั้งที่ค่าโดยสารที่เธอเสนอให้ก็สมเหตุสมผลแล้ว เมื่อเห็นได้ชัดว่าไม่มีใครจะมาช่วย เธอจึงถอนหายใจอย่างเหนื่อยอ่อน ยอมรับว่ารอต่อไปไม่ไหวแล้ว เธอปิดแอป หันหลังให้กับวิล...