บทที่ 262

ชายคนนั้นแค่นเสียงหลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง “ท้องฟ้าสวยแล้วมันจะสำคัญอะไรนักหนา? โลกใบนี้น่ะมันโหดร้าย ทุกคนสนแต่เรื่องของตัวเองทั้งนั้นแหละ”

เอรีอานน่ารักษาน้ำเสียงให้คงที่ พยายามชวนคุยต่อ “ฟังดูเหมือนคุณผ่านอะไรมาเยอะนะคะ ถ้าคุณอยากเล่า ฉันพร้อมรับฟังค่ะ”

“ฉันไม่มีอะไรเลย!” ชายคนนั้นตะโกน เสียงดัง...