บทที่ 210

ตลอดการเดินทางกลับบ้าน แซนเดอร์เลือกที่จะเงียบขรึม ไม่แม้แต่จะรับรู้ถึงการมีอยู่ของอาเรียนน่า ราวกับว่าเธอเป็นอากาศธาตุ ความเฉยเมยเย็นชาของเขากดทับลงบนตัวเธอ และแม้ว่าพวกเขานั่งอยู่เคียงข้างกัน มันกลับรู้สึกเหมือนมีช่องว่างที่ไม่อาจก้าวข้ามได้ก่อตัวขึ้นระหว่างคนทั้งสอง เมื่อพวกเขามาถึง เขาก็รีบก้าวเ...