บทที่ 109

เธอยืนอยู่หน้าประตูใหญ่ที่แกะสลักอย่างวิจิตรตระการตา จ้องมองบ้านที่ครั้งหนึ่งเคยเต็มไปด้วยความทรงจำอันอบอุ่นและไร้เดียงสาในวัยเยาว์ ซึ่งบัดนี้ถูกแทนที่ด้วยความเย็นชาและการทรยศหักหลัง

อาเรียนน่าสูดหายใจลึกๆ หลายครั้งเพื่อสงบสติอารมณ์ ซ่อนความปั่นป่วนภายในใจไว้ภายใต้สีหน้าเรียบเฉย เธอก้าวไปข้างหน้าอย...