บทที่ 103

เช้าตรู่วันต่อมา แสงอาทิตย์เริ่มสาดส่องเข้ามาในห้อง นำพาความอบอุ่นมาด้วย

อาเรียนนาค่อยๆ ลืมตาที่หนักอึ้งขึ้นแล้วลุกขึ้นนั่ง ยังคงห่อตัวอยู่ในผ้าห่ม

ฤทธิ์แอลกอฮอล์จากเมื่อคืนยังคงส่งผล ทำให้เธอรู้สึกมึนหัวและนอนหลับไม่สนิทนัก ราวกับว่าเธอเอาแต่ร้องไห้ไม่หยุดอยู่ในความฝัน

มันเป็นความรู้สึกเดียวกับเ...