บทที่ 102

ท่าทางเกรี้ยวกราดของแอรีแอนนาฉายซ้ำในความคิดของเขา พร้อมกับชั่วขณะที่ในที่สุดเธอก็ยอมรับว่าเป็นคุณนายคิง มันเป็นฉากที่แจ่มชัด ราวกับว่าเขาถูกส่งย้อนกลับไปในอดีต

ขณะที่คิดถึงเรื่องนั้น มุมปากของเขาก็ยกขึ้นอย่างไม่รู้ตัว

ดึกสงัด นาฬิกาบนผนังชี้บอกเวลาเที่ยงคืนอย่างเงียบเชียบ แซนเดอร์หลุดออกจากภวังค์...