Rozdział 15

Zamiast rzucić się na mnie z pięściami, Rhys wziął głęboki oddech i powiedział: "Musimy porozmawiać."

Trochę się rozluźniłam i usiadłam na ławce w poczekalni. Nie zamierzałam się stąd ruszać, dopóki ciocia Louisa nie wyjdzie z operacji. Jeśli Rhys chciał rozmawiać, proszę bardzo. Byłam w pełni przyg...