105: Krwawe ręce

Następnego ranka prowadzono nas przez miasto jak owce na rzeź, z strażnikami jako naszymi rzeźnikami. Nie byłem pewien, czego dokładnie się spodziewać, ale wiedziałem, że nie spodziewałem się, że będziemy walczyć wśród pomników naszych bliskich. I tak, kiedy zatrzymaliśmy się przed posągiem kruka, z...