Rozdział 224

Ciemność w mojej celi jest absolutna, poza chorobliwym blaskiem żył Darklite wplecionych w ściany. Ich obecność brzęczy, nisko i nieustannie, nienaturalna wibracja, która tłumi moją moc, przyciszoną jak głos za grubą szybą.

Enigma się nauczyła. Przygotowali się na mnie. To przerażające, jak bardzo ...