Rozdział 162

Obsidianowa ściana znowu jęczy, szczelina rozszerza się z groźnym trzaskiem. Pył i szklane odłamki kruszą się z góry, spadając na podłogę jaskini. Wstrzymuję oddech, chwytając ramię Cory, aby się ustabilizować.

„Myślę, że mogę to zatrzymać,” mówię, mój głos drży z niepewności.

Cora odwraca się gwałt...