Rozdział 118: Xavier POV

Kuchnia jest stosunkowo cicha, poza rytmicznym skrobaniem mojego pióra i cichym stukotem klawiszy laptopa. Wczesnoporanne światło przesącza się przez różne żaluzje w oknach kuchennych, rzucając miękką złotą poświatę i cienie na wyspę kuchenną i stół jadalny. To takie światło, które powinno dawać poc...