Rozdział 103: Layla POV

Po kilku minutach ciszy, przechylam głowę nieco, tylko na tyle, by dostrzec go kątem oka.

Trzyma kubek z niewątpliwie kolejną porcją kawy, a palce jego prawej ręki owinięte są wokół czarnej ceramiki, jakby próbował powstrzymać się od sięgnięcia po coś. Lewa ręka schowana jest w przedniej kieszeni d...