Rozdział 73

Mathias

Znów poczułem zapach ciepłego brązowego cukru, idąc do lochów. Znów, żeby zająć się tymi cholernymi wilkami. Byłbym szczęśliwy, gdybym nigdy więcej nie zobaczył żadnego wilkołaka, po dzisiejszej nocy.

Im bliżej byłem lochów, tym zapach stawał się silniejszy, sprawiając, że ślinka mi ciek...