Uczymy ich naszego języka.

Czekaliśmy, aż dzieci będą miały lepkie twarze i zatopią się w filmie. Layah leżała zwinięta u stóp łóżka, z półprzymkniętymi oczami, udając, że śpi.

Dotknąłem nadgarstka Noaha i skinąłem głową w stronę korytarza. „Ty też, Levi.”

Wyszliśmy na zewnątrz, pozwalając drzwiom zamknąć się cicho na mruczen...