Rozdział 232

Louisa czuła, że traci zmysły.

Ta śmiertelna bliskość. Ta nieznośna napięcie. Atmosfera stawała się coraz bardziej gorąca.

Jej mózg wydawał się unosić w jakimś odłączonym stanie. Nie mogła przestać myśleć o porannym pocałunku – tak delikatnym, tak trwałym.

Ale... nie, nie.

Resztka racjonalności ...